ALIŞKANLIK

Ben sana alıştım be sevgilim.

Bilirim üzülürsün bu lafıma,

Ama alıştım işte.

Doğru.

Maalesef sevgilim sen alışkanlıktan öte değilsin.

Hep derdin ya en korktuğum şey diye,

Alışkanlık olmak senin için.

Oldun işte elden ne gelir?

Bari keyfimizi kaçırmasan diyorum,

Ama kaçırırsın onu da bilirim.

Aslında hep bu bilmelerim yüzünden alıştım sana.

Her şeyini bilirim senin,

Yollarını bilirim.

Bu satırlardan sonra gönlünü almasını bileceğim gibi,

Bilirim seni.

Belki de ilişki bana göre değildi.

Ben işin gizemli boyutunu seven bir kadınım.

Sen her şeyini bana açınca tadım kaçtı.

Bir ayda yedim içtim seni,

Öğrendim her numaranı,

Kalmadı işin gizemi,

Kaldı sadece alışkanlığım.

Hani o sabahları huysuzlanışın…

Hani o alıngan ve kırılgan tavrın…

Bende üstüne gelip gönlünü almaya çalışırdım.

Ama bugün anladım.

Ben seni sevmeye alıştım.

Yok ötesi.

Yaşarsan böyle başımın üstünde yerin var.

Yok,olmaz olmaz diye alınganlık yaparsan,

Hiç alamam gönlünü .

Alışkanlıkları kırmayı da bilirim