9 Ocak 2011 Pazar

ÖLÜM

Ölümün bahsini açmasınız olmaz mı?
İliklerime kadar üşüyorum.
İliklerime kadar…
Saç diplerim diken diken oluyor.
Boğazımda bir yumru hissediyorum.

Seri katil o siyahlar içinde.
Gelip kaplıyor gölgeleri, köşeleri…
Çekiyor ayaklardan,
Ve cesetleri bırakıyor ortada.

 Lütfen, lütfen bahsetmeyin ondan!
Ortada bıraktığı çocuklardan,
Birbirine sarılmış gençlerden,
Yürüyemeyen yaşlılardan,
Ayyaşlardan, hastalardan.


Nerede diyorum nerede bu sefer?
Bir ameliyathanede mi?
Bir askerin yanında mı?
Güzel bir kadının yanında,
Ve eğlencenin ortasında mı?

Ölümden bahsetmeseniz olmaz mı?
İliklerime kadar üşüyorum.
İliklerime kadar…
Üstüme kefen gibi iniyor siyahlığı.
Lekeliyor oramı buramı.
Morartıyor ayaklarımı.
İliklerime kadar üşüyorum.
İliklerime kadar…
Ne olur bahsetmeyin!
Kafama silahı,
Boğazıma bıçağı,
Dayamayın!

Siyah saçları, kırmızı rujuyla bir kadın gibi cezbeder bazılarını,
Ve hemen kucağına atılmak isterler.
Yükseklerden atlarlar.
Sulara düşerler.
Midelerine atarlar,yutarlar.

Bağırmayın beynimin yaylıları!
Hayır,hayır susun!
Çok korkuyorum.
Ölüyorum korkudan.
Tırnaklarımı çekiyorlar sanki.
Yanıyorum alevler içinde.
Zehirliyorlar yediğim yemekle.
Dövüyorlar canım ağzımdan çıkana kadar.
Delik deşik ediyorlar yok yere.
Vuruyorlar beni kafamdan.
Gırtlaklıyorlar arka sokaklarda.
Boğuyorlar en derin sularda.
Kesiyorlar uzuvlarımı.
Taşla eziyorlar kafamı.
Sallandırıyorlar meydanda.
Yiyorlar çiğ çiğ.

Soğumak istemiyorum.
Hayır hayır,
Çürümek değil bana göre.
Yıldızlara bakmalıyım ben.
Takım yıldızlarını göstermeden daha
Soğumamalıyım.
Daha kolumu kaldırmadan hiçbir şey için,
Daha bir bebeği yürekten sevemeden,
Daha kalbim yumuşamamışken,
Anılarımı göremeden,
Daha sevemeden kimseyi,

Susun susun!!!
Adi çıngıraklı yılan!!!
Susturun!!!
Ne olur!!!
Bir şeyler yapın!!!
Üşüyorum iliklerime kadar.
Soğuyorum.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder